θέλω ένα τσιγάρο αναμένο με φωτιά παθιασμένη..
Μέρα με τη μέρα όλα αλλάζο υν. Νιώθω σα να τρέχω στη ν εθνική με ιλιγγιώδη ταχύ τητα. Μια ταχύτητα πέρα απ ' τα ανθρώπινα, που μου κό βει την ανάσα. Η εναλλαγή είναι τόσο γρήγορη που δε μπορώ να ελέγξω τα συναισ θήματα μου. Απ' το φόβο σ τον έρωτα κι από εκεί στην απογοήτευση. Κι ύστερα στ η γαλήνη και την ασφάλεια. Μια βόλτα από το θυμό και ξανά στον έρωτα. Μια απρό βλεπτη διαδρομή με κατάληξ η στο απλούστερο, στο ουσι ώδες, στο πιο καθάριο, σ' αυτό που ενώνει δυο ανθρώπ ους ειλικρινά. Πέρα κι έξω απ' τη σάρκα.